سبز مضحک

شورای دونفره:شب جمعه الله اکبر می گوییم/ کاربران:الله اکبر خوب نیست؛ سوت می زنیم!

 نکته جالب توجه آنجاست که شعار "لا حزب الله ؛ لا ایران" در سوریه نیز با توجیهی مشابه از سوی آشوبگران سوری مطرح شد تا تحلیل گران مسائل منطقه را بیش از پیش به مردمی بودن این اعتراضات مشکوک کند و دم خروس آشوب آفرینی کشورهای غربی در ملت های مستقل منطقه پس از ایران این بار در سوریه آشکار شود.

شورای دو نفره موسوم به هماهنگی راه سبز که بعد از ریشخند توسط ضد انقلاب خارج از کشور و طرفداران اینترنتی فتنه مدتی را در خبری گذارنده بود شب گذشته با صدور یک بیانیه دیگر از سلسله بیانیه های هر از چندگاه خود دوباره دستمایه طنز و مطایبه اپوزیسیون قرار گرفت.

به گزارش خبرنگار سیاسی عصر امروز اردشیر امیرارجمند و مجتبی واحدی که مدتهاست در آن سوی آبها خود را نمایندگان خودخوانده موسوی و کروبی معرفی کرده و تحت عنوان شورای موسوم به راه سبز هر از چند گاهی با صدور بیانیه های بی هدف خودنمایی می کنند و بلافاصله مورد تمسخر کاربران بالاترین و فیس بوکی جنبش سبز قرار می گیرند چندی بود که با تغییر عنوان ذیل نام سفیران جنبش سبز به فعالیت ادامه می دادند و کمتر اقدام به صدور بیانیه می کردند تا شاید از گزند انتقادات فزاینده طرفداران جنبش سبز در امان بمانند.

اما با نزدیک شدن روز قدس بار دیگر بیانیه ای با امضای این شورا بر چند تارنمای طرفدار فتنه خود نمایی کرد تا پیش از هر چیز به همه آنهایی که این دو را مورد تمسخر خود قرار می دادند ثابت شود نه نماینده موسوی و نه نماینده کروبی هیچ کدام حاضر نیستند دلارهای بی زبان روسای لندنی دور ریخته شود.

در این بیانیه که تقریبا به جز یک پاراگراف ، هیچ اشاره ای به روز قدس نشده و بیشتر به یک فحش نامه علیه سوریه شبیه است؛ از مردم ایران خواسته شده تا امسال به جای شعار علیه فلسطین ، علیه سوریه شعار داده و الله اکبر بگویند.

این بیانیه ضمن دفاع از شعار نه غزه ؛ نه لبنان طرفداران فتنه سبز در سال 88 که با استقبال گسترده سران رژیم صهیونیستی همراه شد ؛ آن را نشانه اعتراض به عدم توجه حاکمیت به خواست معترضین دانسته و حمایت از آشوبگران سوری را نیز در همین راستا ارزیابی کرده و مدعی شده است: حکومت های منطقه، شعار دفاع از حقوق مردم ستمدیده‌ی فلسطین را به عنوان ابزاری برای توجیه مشروعیت خود به کار برده اند! و همین باعث شده مردم فلسطین بر اراده‌ی ملی خود تکیه زنند و مساله بین خود و اسرائیلی ها را "منصفانه حل و فصل" کنند.

نکته جالب توجه آنجاست که شعار "لا حزب الله ؛ لا ایران" در سوریه نیز با توجیهی مشابه از سوی آشوبگران سوری مطرح شد تا تحلیل گران مسائل منطقه را بیش از پیش به مردمی بودن این اعتراضات مشکوک کند و دم خروس آشوب آفرینی کشورهای غربی در ملت های مستقل منطقه پس از ایران این بار در سوریه آشکار شود.

نمایندگان سران فتنه در ضد انقلاب خارج از کشور این بیانیه بدون اشاره به جنایات صهیونیستها و نادیده گرفته شدن حقوق اولیه انسانی درباریکه غزه از مردم خواسته اند تا سیاستهای حاکمیت را درقبال ظلمی که به مردم سوریه می رود افشا کنند.

بعد از بیست و دو خرداد؛ این نخستین بیانیه نمایندگان موسوی و کروبی در جمع ضد انقلاب خارج از کشور محسوب می شود که نویسندگان آن از ارائه جدید ترین شیوه های اختراعی خود برای اعتراض! غافل نبوده اند.

در این بیانیه از مردم ایران خواسته شده است شب پنجشنبه آخر ماه رمضان به پشت بامها رفته و با سر دادن شعار الله اکبر اعتراض کنند!

این پیشنهاد که جایگزین پیشنهاد دو سال قبل فتنه گران مبنی بر حضور در راهپیمایی روز قدس شده است علاوه بر ترس ضد انقلاب از نمایش ضعیف فتنه گران وخیابانهای خالی از دست بندهای سبز احتمالا برای جلوگیری از تکرار افتضاح به وجود آمده در روز قدس سال 88 و روزه خواری علنی فتنه گران ارائه گردیده است.

این پیشنهاد شورای هماهنگی سبز در لندن و پاریس برای خود فعال نمایی، طبق روال چند وقت اخیر با طنز و مطایبه در فضای مجازی نیز مواجه شد.

سایت ضد انقلابی خودنویس در مطلبی هجوآمیز نوشت: ما به عنوان یکی از شعاردهندگان 2 سال جنگ فورا این سؤال برایمان پیش آمد که قرار است چی بشود؟ لذا یاد فراخوان های اپوزیسیون خارج کشور در دهه شصت افتادیم که دعوت به بوق زدن می کردند.

هیچ برنامه ای برای پیشبرد جنبش وجود ندارد و اگر قرار بود با این کارها جمهوری اسلامی پا پس بکشد نهایتا همان سال 62 کشیده بود.

خودنویس می افزاید: لااقل آن موقع چند تا خیابان شلوغ می شد که حالا همان اتفاق هم نمی افتد، اما آنهایی هم که اصلا با تکبیر مخالفند، می توانند به استیلی فحش ناموسی بدهند بلکه لااقل اگر مشکل جنبش حل نمی شود، مشکل پرسپولیس حل شود!

جالب آنجاست که بخش دیگری از سایتهای فتنه گر نیز با اشاره به جنبش های آب بازی و هندوانه خوری پیشنهاد داده مردم در روز قدس امسال به جای الله اکبر"سوت" بزنند!
1-برد بی شمار سوت نسبت به هر شعار دیگر
2-عدم شناسایی تن صدا
3-راحت تر بودن نسبت به شعار دادن
4-انجام این کار حتی توسط سالمندان و کودکان
5-با برد مسافتی که دارد امکان خبر شدن محله های دیگر و پیوستن به این اعتراض
6-هیجان بیشتری نسبت به شعار دادن دارد بخصوص از سوتهای ورزشی استفاده شود
از مزایای این پیشنهاد مبتکرانه است که در این سایتها بدان اشاره شده است.

جالب آنکه یکی از خوانندگان این سایت هم چنین نظر داده است: «با سوت زدن چه چیزی را می خواهیم ثابت کنیم؟ دیدیم که با الله اکبر به کجا رسیدیم. مدتی هم باز به دنبال سبز و الله اکبر رفتند و اکنون آب بازی و سوت زدن. .... این گونه شیوه های مبارزاتی فقط می تواند برای تفریح مردم صورت بگیرد نه برای مبارزه اجتماعی با اهداف روشن!»

گفتنی است این بیانیه شورای دونفره با سردترین استقبال ممکن از سوی طرفداران جنبش سبز که معمولا در اینترنت بی شمار بودند مواجه شده است. به طوری که سایت صهیونیستی بالاترین داغ ترین لینک خود را تا لحظه تنظیم این خبر به فیلم پرتاب وزنه توسط یک وزنه بردار زن به سمت داور اختصاص داده و در صفحه سیاسی نیز داغ ترین لینک مربوط به تحولات لیبی است.

 

سبزلجنی؛ نمادی برای نفاق یا پرچمی برای دیکتاتورها!؟+ تصاویر

درست در کوران مبارزات مردم مسلمان لیبی علیه دیکتاتوری قذافی و درگیری شدید بین مردم و دیکتاتور، سایت های وابسته به" فتنه سبز" که به ظاهر مسرور از انقلاب های عربی به کار خود ادامه می دادند و به طرز ناشیانه ای بیداری اسلامی مردم منطقه را تاثیر گرفته از قیام چند دسته منافق به اصطلاح سبز پوش در ایران توصیف می کردند، با قرار گرفتن عکس هایی از حامیان قذافی که دقیقا" با رنگ سبز! به حمایت دیکتاتور دیوانه آمده بودند، درتلکس های خبری ، شوکه شدند.

اعتراض‌ها و قیام مردم لیبی پس از قیام مردم مصر بر علیه دیکتاتور مخلوع این کشور آغاز شد ، اما جناب سرهنگ این اعتراض‌ها را در ابتدای امر چندان جدی تلقی نکرد و با تمسخر معترضین آنها را تروریست و مزدوران طالبان خواند. اما با فراگیر شدن اعتراضات و آغاز عملیات نظامی مخالفان قذافی در گوشه و کنار لیبی و تنها یک روز پس از اولین روز ، اخباری از خارج شدن خانواده قذافی از لیبی منتشر شد.

بعد از این اتفاقات بود که تعدادی از اعضای شورای رهبری انقلاب لیبی نیز به ‌طور دسته جمعی استعفا کردند و دیکتاتور لجباز لیبی را به حال خود واگذار کردند. درست در چنین شرایطی بود که جناب سرهنگ با ایجاد فضایی تمسخر آمیز و ظاهری اقدام به ایجاد تظاهرات به نفع خاندان قذافی با کمک مزدوران خود در چند نقطه طرابلس کرد.

دیکتاتور لیبی در سخنرانی های پر هیجانی که آن روزها در میان مزدوران خود داشت با تهدید مردم مخالف به اعدام و تخریب چهره ی آنها با توصیفاتی نظیر (مصرف کننده قرصهای روانگردان و مشتی معتاد و طرفدار القاعده) از هواداران خود خواست به خیابانها بریزند و معترضان را سرکوب کنند.

شمار اندکی از طرفداران قذافی هم با در دست داشتن پارچه‌های سبز و تحت حمایت نیروهای امنیتی طی تجمعاتی در اطراف شهر الزاویه و میدان الخضراء طرابلس با دادن شعار و ایجاد هیاهو از دیکتاتور لیبی حمایت کردند.

درست در کوران مبارزات مردم مسلمان لیبی علیه دیکتاتوری قذافی و درگیری شدید بین مردم و دیکتاتور، سایت های وابسته به" فتنه سبز" که به ظاهر مسرور از انقلاب های عربی به کار خود ادامه می دادند و به طرز ناشیانه ای بیداری اسلامی مردم منطقه را تاثیر گرفته از قیام چند دسته منافق به اصطلاح سبز پوش در ایران توصیف می کردند، با قرار گرفتن عکس هایی از حامیان قذافی که دقیقا" با رنگ سبز! به حمایت دیکتاتور دیوانه آمده بودند، درتلکس های خبری، دستپاچه شدند.

نکته جالب توجه که همه ی سردمداران فراری سبز و رسانه های متصل به آنها را کاملا بهت زده کرده بود این بود که ، کتاب قذافی که در لیبی به منزله روح القوانین معروف است ، کتاب الاخضر نیز (کتاب سبز) نام دارد و در لباس های او همیشه نمادی از رنگ سبز وجود دارد و حامیان دیکتاتور هم در تجمعات خود با پارچه ها و نمادهای سبز حضور می یابند.

سخنان قذافی که در آن روز ها ، از هواداران خود خواسته بود تا با نمادهای سبز به خیابان بیایند و مردم معترض را در خانه و خیابان قلع و قمع کنند بی شک مردم ایران را به یاد اقدامات جریان انحصار طلبی انداخت که درست با همان نمادهای دیکتاتور لیبی اقدام به تخریب اماکن عمومی و ضرب و شتم مردم بی گناه با انگیزه و هدفی واهی می کردند.

جریان براندازی که با هوشیاری مردم و لطف خداوند متعال سایه اش از کشورمان کم شده است به خوبی می دانست که تفکرات و تعلقات جنبش به اصطلاح سبز چیزی فراتر از تفکرات دیکتاتور دیوانه لیبی نیست و سبز های ایران هم نظیر سبز های مزدور قذافی شکست خورده خود کامگی و انحصار طلبی خود شدند.

تصاویری که در پی می آید ، عمق علاقه دیکتاتور قذافی و حامیانش به نماد و رنگ سبز را به نمایش می گذارد و اکنون سایت های جریان فتنه سبز می توانند، بی هیچ شک و شبهه ای ادعا کنند که تحولات سیاسی شمال آفریقا متاثر از جنبش آن هاست